ایران برای کیست؟

به گزارش منیبان، سازندگی تیتر و عکس صفحه نخست و گزارش اصلی شماره روز دوشنبه 15 آبان را به سخنان منصوره معصومی اصل اختصاص داده که در برنامه زنده تلویزیونی گفته بود: مملکت مال حزب‌اللهی‌هاست.

سازندگی با این پرسش که " ایران برای کیست؟" نوشته است: تجربه نشان داه کم‌مایگانی که یک‌شبه بر کشیده می‌شوند، بعد از انجام و اتمام ماموریتشان، یک‌شبه نیز به زیر کشیده خواهند شد ما اثرات خراش‌هایی که بر تن و روان جامعه باقی می‌گذارند، مبدل به بغض‌هایی خواهد شد که در هنگامه ترکیدن، مجموعه سیستم سیاسی و اجتماعی را درگیر بحران‌هایی می‌کند که هر بار مهیب‌تر از بار قبل رخ‌نمایی کرده و خواهد کرد.

معصومی  و امثال او را در واقع باید نماینده بی‌پیرایه جریانی دانست که اگرچه در عدد، کم‌شمارند ، اما در ادعا، منتهایی نمی‌شناسند.

اصولگرایان و مشارکت حداقلی یا حداکثری

هم‌میهن در گزارشی با عنوان «شکاف مشارکت در جناح راست» وضعیت جبهه اصولگرایی را در گفت‌وگو با فعالان سایاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا تحلیل کرده است. حسن بیادی، سخنگوی جمعیت آبادگران به این روزنامه گفته است: در جبهه بزرگ اصولگرایی باند و ائتلافی با افراد و احزابی قلیل با در دست داشتن قدرت و ثروت و پیاده نمودن پروژه خالص‌سازی هرکاری که بتوانند برای ماندگاری خود بر سر صندلی‌های قدرت انجام می‌دهند و در چند دوره گذشته هیچ توجهی به شعارهای دلسوزان و درخواست‌های مقام معظم رهبری در زمینه مشارکت عمومی مردم نداشته‌اند حتی همکاری خود را با مراکز مصلح روحانیت با جمله «مشارکت صفر» اعلام کرده‌اند و خود را پیروز بلامنازع و بدون رقیب می‌پندارند و برای نتیجه عملکرد بی‌نتیجه خود هیچ پاسخی به قاطبه مردم شریف نداده‌اند.

حزب‌اللهی‌های قدیمی با خون دل به تحولات نگاه می‌کنند

تیتر نخست و محور عمده یادداشت‌های امروز اعتماد هم سخنان معصومی اصل است که ایران را متعلق به حزب‌اللهی‌ها دانسته بود. حسین نورانی‌نژاد در یادداشتی برای این روزنامه نوشته است: انتخاب یکی از دو گزینه «ایران برای همه ایرانیان» یا «ایران برای حزب‌اللهی‌ها»، مساله اول کشور است. آیا وقتی مسوولان از مردم و ملت ایران سخن می‌گویند، منظورشان آحاد شهروندان رسمی و قانونی ایران است یا حزب‌اللهی‌ها را می‌گویند؟ این مهم‌ترین و اصلی‌ترین دوگانه و پرسش امروز کشور به نظر می‌رسد.

در آخر بگویم، من اگر حزب‌اللهی بودم به چنین قدرتی نمی‌بالیدم و نگران آینده و هویت و حیثیت باورهایم و قضاوتی می‌شدم که تاریخ برایم رقم می‌زند. همان‌طور که بسیاری از حزب‌اللهی‌های قدیمی و ریشه‌دار با معنای اولیه آن، دیگر خود را حزب‌اللهی به معنای متاخر و متعارف آن نمی‌دانند و با خون دل، این تحولات و قلب معانی را نگاه می‌کنند.

چند نکته درباره سفر السودانی به تهران

روزنامه همشهری یادداشتی درباره سفر امروز محمد شیاع السودانی به تهران دارد که در آن نوشته شده: بلینکن تلاش دارد تا دولت آقای السودانی را برای تغییر مواضع خود درباره غزه تحت فشار قرار دهد و این در حالی است که نخست‌وزیر عراق روز شنبه در یک سخنرانی در جمع سفرای عراق، بار دیگر بر مواضع خود که در نشست قاهره بر آن تأکید کرده بود، اصرار ورزید.

واقعیت این است که دولت عراق به‌ویژه در زمان آقای السودانی توانسته به‌عنوان یک عمق عربی و اسلامی برای فلسطین برجسته شود و از توانمندی تأثیرگذاری بر تحولات منطقه و تغییر قواعد بازی نیز برخوردار شود.

نخست‌وزیر عراق در اجلاس قاهره تنها رهبر عربی بود که از واژه اسرائیل استفاده نکرد و از اقدامات این رژیم در غزه انتقاد کرد.

زنی که ایران را تهی از مردم عادی می‌بیند

شرق در گزارش نخست خود با عنوان «چالش برفک‌های سیاسی » به سخنان معصومی اصل پرداخته که اندکی پس از اعتراض پدر شهید عجمیان در برنامه زنده تلویزیونی مطرح شد. 

در این گزارش آمده است: منصوره معصومی‌اصل همان زنی است که به دنبال رائفی‌پورشدن است. البته ورژنی که شاید بسیار ضعیف‌تر از رائفی‌پور که می‌تواند بدون پشتوانه کارشناسی سخنانی را بگوید که چنین حاشیه‌هایی را ایجاد کند. 

برای نمونه او یک بار مدعی شده بود «در دو سال اخیر دو‌هزارو ۵۰۰ نفر از دانشمندان به ایران مهاجرت معکوس داشته‌اند». 

اکنون این صحبت‌های منصوره معصومی‌اصل که ایران را تهی از مردم عادی و فقط متعلق به جریان سیاسی خود می‌داند، سروصدای زیادی به پا کرده و واکنش‌های زیادی را در پی داشته است .

به نظر می‌رسد رسانه ملی یک بار دیگر در چالشی گرفتار شده است که گروه‌های رادیکال بر آن می‌دمند و جام‌جم را تور جناحی قرار داده‌اند. مسئله اینجاست که چرا هیچ‌گاه مدیران صدا‌و‌سیما حتی تلاش مطلوبی از خود برای دور‌شدن از این تصویر جناح‌گرایی‌ نشان نمی‌دهند؟