ریشه پرونده هستهای ایران به اوایل دهه ۲۰۰۰ (پیش از ۱۳۸۲/۲۰۰۳) بازمیگردد، زمانی که آزانس بین المللی انرژی اتمی به بهانه فعالیتهای اعلامنشده مانند تأسیسات غنیسازی نطنز و رآکتور آب سنگین اراک، به موضوع هسته ای ایران ورود کرد.
احتمالا قرار است محمود احمدینژاد به عنوان یک شاگرد دردسرساز در مدرسه همیشه جلوی چشم باشد تا کنترل آن هم راحتتر باشد.
احمدینژاد اردیبهشتماه سال ۱۳۹۰ بدون تصویب مجلس، ادغام هشت وزارتخانه را اعلام و با سه وزیر کابینهاش خداحافظی کرد.