الاکلنگ دلار در محدوده ۱۱۳ تا ۱۱۵ هزار تومان

بازار ارز ایران در روز‌های اخیر همچنان در وضعیت «انتظار» به سر می‌برد؛ وضعیتی که با نوسانات محدود و رفتار محتاطانه معامله‌گران همراه شده است. قیمت دلار در بازار آزاد، تا لحظه نگارش این گزارش، روی رقم ۱۱۴ هزار و ۳۹۰ تومان ایستاده؛ در حالی‌که هفته گذشته پس از عبور از مرز حساس ۱۱۷ هزار تومان، با فشار عرضه و انتشار برخی اخبار سیاسی، تا کانال ۱۱۳ هزار تومان عقب‌نشینی کرده بود.

این افت و خیز‌های محدود نشان می‌دهد که بازار در حال حاضر فاقد محرک‌های قوی برای حرکت‌های جهشی است. معامله‌گران بیش از آنکه بر روند صعودی یا نزولی خاصی تکیه کنند، در حال ارزیابی سیگنال‌های جدید از سمت سیاست‌گذار، تحولات منطقه‌ای و متغیر‌های کلان اقتصادی هستند. افزایش قیمت دلار در ابتدای هفته جاری نیز بیشتر به‌عنوان یک اصلاح قیمتی پس از افت اخیر تلقی می‌شود تا آغاز یک موج جدید صعودی.

در چنین فضایی، پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که در صورت تداوم ثبات نسبی در متغیر‌های کلان و نبود شوک‌های سیاسی یا اقتصادی، دلار در محدوده ۱۱۳ تا ۱۱۵ هزار تومان نوسان خواهد کرد. با این حال، بازار ارز ایران به‌شدت تحت تأثیر انتظارات تورمی و تصمیمات سیاست‌گذار قرار دارد؛ به‌طوری‌که هرگونه تغییر در نرخ بهره، سیاست‌های تجاری، یا تحولات دیپلماتیک می‌تواند مسیر قیمت‌ها را به‌سرعت تغییر دهد.

در کنار دلار، سایر ارز‌های مهم نیز در محدوده‌های نسبتاً باثباتی معامله می‌شوند. درهم امارات در اولین روز معاملاتی هفته روی رقم ۳۱ هزار و ۳۱۰ تومان قرار گرفت. تتر، به‌عنوان نماینده ارز‌های دیجیتال در بازار آزاد، با قیمت ۱۱۵ هزار و ۳۱۰ تومان معامله شد که نشان‌دهنده هم‌گرایی نسبی با نرخ دلار آزاد است.

پوند انگلیس نیز با قیمت ۱۵۲ هزار و ۷۵۰ تومان و یورو با رقم ۱۳۲ هزار و ۹۱۰ تومان در بازار حضور دارند. این ارقام نشان‌دهنده ثبات نسبی در بازار ارز‌های خارجی هستند، هرچند همچنان فاصله قابل توجهی با نرخ‌های رسمی دارند.

در مرکز مبادله ارز و طلا، اسکناس دلار با قیمت ۷۲ هزار و ۵۳۳ تومان و حواله دلار با نرخ ۷۰ هزار و ۴۲۰ تومان معامله شد. این شکاف میان نرخ رسمی و بازار آزاد، همچنان یکی از چالش‌های اصلی در سیاست‌گذاری ارزی کشور محسوب می‌شود و زمینه‌ساز رفتار‌های دوگانه در بازار است.

در مجموع، بازار ارز در شرایط فعلی با ثباتی شکننده مواجه است؛ ثباتی که بیش از آنکه حاصل کنترل پایدار باشد، نتیجه نبود محرک‌های قوی برای نوسان است. هرگونه تغییر در فضای سیاسی یا اقتصادی می‌تواند این تعادل نسبی را برهم بزند و بازار را وارد فاز جدیدی از نوسان کند.